Το Κοζανίτικο κράτος και οι προκλήσεις της τηλεθέρμανσης Δρεπάνου
Από χθες το βράδυ, οι «άπιστοι» έχουν πλέον σαφή εικόνα για το τι σημαίνει Κοζανίτικο κράτος και πού βρίσκεται η έδρα του. Αναμφίβολα, η Πλατεία Νίκης αποτελεί το διαχρονικό στρατηγείο του Κοζανίτικου κράτους, το οποίο εκπροσωπείται από διάφορες πολιτικές αποχρώσεις, όπως πράσινες, μπλε, πορτοκαλί και ελάχιστο κόκκινο στο βάθος. Ωστόσο, το τοπικό πολιτισμικό φαινόμενο του αρρωστημένου τοπικισμού, που έχει κυριαρχήσει εδώ και χρόνια, επηρεάζει την αντίληψη και τη στάση απέναντι σε άλλες περιοχές, όπως οι Κοινότητες που ανήκουν στον Δήμο.
Αντιθέσεις και προκλήσεις στη διοίκηση
Οι πρόσφατες δηλώσεις του Δημάρχου Κοζάνης και του Προέδρου της ΔΕΥΑΚ σχετικά με την τηλεθέρμανση στο Δρέπανο υποδεικνύουν μια προσπάθεια αποποίησης ευθυνών από τη Δημοτική Αρχή. Ανέφεραν την ανάγκη για διαφορετικές λύσεις θέρμανσης και φάνηκαν να αποστασιοποιούνται από τις ευθύνες που τους αναλογούν. Εντύπωση προκαλεί ότι επί των ημερών του κ. Κοκαλιάρη στη ΔΕΥΑΚ είχε καταγραφεί ξεκάθαρη θέση κατά της τηλεθέρμανσης στο Δρέπανο, σημειώνοντας ένα επιτακτικό ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΘΕΡΜΑΝΣΗ ΤΟΥ ΔΡΕΠΑΝΟΥ.
Επιπλέον, οι αναφορές σχετικά με την κοστολόγηση του εσωτερικού δικτύου ηλεκτρισμού αποδεικνύουν την έλλειψη επιδοτήσεων, γεγονός που κάνει την κατάσταση πιο περίπλοκη για τους κατοίκους του Δρεπάνου και του Κρόκου. Αξιοσημείωτο είναι ότι η ομάδα που βρίσκεται στην εξουσία φαίνεται να έχει εχθρική στάση όχι μόνο απέναντι σε αυτές τις περιοχές, αλλά και γενικά σε όλη την περιφέρεια που υπάγεται στον νέο διαμορφωμένο Δήμο Κοζάνης. Το αποκλειστικό τους ενδιαφέρον εστιάζεται στην πόλη της Κοζάνης, παραβλέποντας τις ανάγκες και τα δικαιώματα των άλλων περιοχών.
Δίκαιη κατανομή πόρων και υπηρεσιών
Κύριε Κοκαλιάρη, ο τρίτος αγωγός δεν πρόκειται να διασχίσει το χωριό εάν δεν προηγηθεί η σύνδεση του με την τηλεθέρμανση. Αυτό δεν συνιστά εκβιασμό, αλλά μια προσπάθεια απονομής δικαιοσύνης στους διαχρονικά απαξιωμένους κατοίκους του χωριού. Αυτό το γεγονός είναι γνωστό στους έξυπνους κατοίκους του Κοζανίτικου κράτους, οι οποίοι είναι τυχεροί μεν, αλλά ίσως τελικά ατυχείς αν δεν κατανοήσουν τη σημασία της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Επισημαίνουμε την ανάγκη για ξεκάθαρα και ειλικρινή λόγια, καθώς και για λύσεις που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών. Είναι απαραίτητο να ξεφύγουμε από την μονοδιάστατη αντίληψη που περιορίζει την ανάπτυξη και να ενθαρρύνουμε τους δημόσιους υπαλλήλους να γίνουν πραγματικοί υπηρέτες της κοινωνίας, αντί να λειτουργούν απλά ως διαχειριστές.
Η ευθύνη του λόγου και της πράξης
Όσον αφορά στα τοπικά φερέφωνα και τους υπηρέτες αυτής της πολιτικής κατάστασης, το μέλλον τους φαίνεται δύσκολο καθώς θα αναγκαστούν να λογοδοτήσουν για την αδυναμία τους να ανταποκριθούν σε κρίσιμα ζητήματα που αφορούν την κοινότητα. Έχουν γνώσιν οι φύλακες και η εποχή αυτή απαιτεί σοβαρότητα και ποιότητα στο δημόσιο διάλογο.
Θεόφιλος Παπαδόπουλος
Δημοσιογράφος
Δρέπανο, Ιούνιος 25