Δυσλειτουργίες στο Εργατικό Κέντρο Κοζάνης

Κατά τη διάρκεια της έναρξης των εργασιών του 38ου εκλογοαπολογιστικού συνεδρίου του Εργατικού Κέντρου Κοζάνης, οι παριστάμενοι έγιναν μάρτυρες ενός φίλτρου εντάσεων, καταγγελιών και εικόνων που θύμιζαν κακές παραστάσεις. Η προχειρότητα και η έλλειψη ουσίας ήταν εμφανείς, καθώς οι συμμετοχές αυτών που ψήφιζαν συχνά αφορούσαν αποβιώσαντες, ενώ πολλές διαδικασίες παρουσίασαν σωρεία παρατυπιών. Αυτές οι καταστάσεις δημιούργησαν την αίσθηση ότι, στην πραγματικότητα, το Εργατικό Κέντρο Κοζάνης είναι ανενεργό και αδρανές εδώ και χρόνια, πέρα από τις περιοδικές «εκδηλώσεις» του, όπως η Πρωτομαγιά και οι επετειακές εκδηλώσεις του Πολυτεχνείου.

Η εικόνα του Εργατικού Κέντρου είναι συνυφασμένη με τη μηδρανωσία, και οι πολίτες δείχνουν να μην προσδοκούν τίποτα περισσότερο από θεάματα και αναταραχές. Είναι χαρακτηριστικό πως, ακόμα και σε περιπτώσεις που ανακύπτουν σοβαρές παρατυπίες, το σύστημα φαίνεται ανίκανο να αντιδράσει ουσιαστικά. Οι γενικές συμπεριφορές και η νοοτροπία δημιουργούν την αίσθηση ότι το εργατικό κίνημα έχει περιέλθει σε κατάσταση παρακμής, χωρίς να υπάρχει προοπτική αληθινών αλλαγών.

Αναρωτιέται κανείς, ποιοι πραγματικά «βολεύονται» από αυτή τη κατάσταση; Η αδυναμία του Εργατικού Κέντρου να αναδείξει συνδικαλιστική ισχύ και επιρροή ενδέχεται να εξυπηρετεί τα συμφέροντα ορισμένων που επιθυμούν να διατηρήσουν την κατάσταση αυτή. Παρ’ όλα αυτά, οι εργαζόμενοι και οι πολίτες αναζητούν μία νέα κατεύθυνση και ανατροπή στην αδράνεια, ελπίζοντας σε μια πιο ζωτική εκπροσώπηση που θα μπορέσει να ανταγωνιστεί τις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής.

Η ανάγκη για ένα δυνατό και ενεργό εργατικό κίνημα είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Χωρίς την απαιτούμενη ουσία και τις σωστές διαδικασίες, το Εργατικό Κέντρο Κοζάνης υποβαθμίζεται σε έναν απλό θεσμό χωρίς αντίκρισμα, αφήνοντας τους πολίτες με την αίσθηση του κενού και της απογοήτευσης.

Η ανάγκη για ανανέωση

Η επόμενη μέρα του Εργατικού Κέντρου Κοζάνης θα πρέπει να εστιάσει στην ανανέωση και την αποκατάσταση της αξιοπιστίας του. Είναι επιτακτική ανάγκη να ανατραπούν οι παλαιές πρακτικές και να εισέλθουν νέες ιδέες και πρωτοβουλίες που θα επαναφέρουν την ουσία στον θεσμό αυτό. Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία πρέπει να συμμετάσχουν ενεργά στην αλλαγή, διεκδικώντας τα δικαιώματά τους και αναζητώντας τρόπους για να αναβιώσουν το εργατικό κίνημα στην περιοχή.

Μόνο με τη συμμετοχή και τη διάθεση αλλαγής, το Εργατικό Κέντρο μπορεί να ανακτήσει τη χαμένη του δύναμη και επιρροή, να επανέλθει στο προσκήνιο ως ένας πραγματικά λειτουργικός και ενεργός θεσμός. Η αναγέννηση του είναι αναγκαία για την ευημερία των εργαζομένων και την προάσπιση των δικαιωμάτων τους σε ένα όλο και πιο απαιτητικό επαγγελματικό περιβάλλον.