Η Δύναμη της Συνεργασίας στη Χειρουργική του Μαμάτσειου Νοσοκομείου
«Η συνεργασία είναι το Α και το Ω για τη σωστή λειτουργία και διαχείριση των περιστατικών», δηλώνει ο Μιχαήλ Δουλγεράκης, Διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής του Μαμάτσειου Νοσοκομείου Κοζάνης. Από το 2002, ο κ. Δουλγεράκης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της τοπικής ιατρικής κοινότητας και από το 2016 κατέχει τη θέση του διευθυντή. Η φήμη και η αξιοπιστία του στην τοπική κοινωνία αποτελούν για τον ίδιο όχι μόνο τιμή αλλά και ευθύνη, υπογραμμίζοντας το γεγονός ότι «το να είσαι γνωστός ως γιατρός στην τοπική κοινωνία είναι τιμή αλλά κι ευθύνη».
Η καθημερινότητα του κ. Δουλγεράκη είναι απαιτητική, με τις ανάγκες της Κλινικής και του Νοσοκομείου να απαιτούν ετοιμότητα, γνώσεις και αντοχές: «Έχουμε να καλύψουμε καθημερινά την Κλινική, όλο το νοσοκομείο χειρουργικά, τα επείγοντα, τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία και το ΤΕΠ». Περιγράφει την εργασία του ως μια διαδικασία χωρίς καθημερινή ρουτίνα: «Αν υπήρχε, θα είχα αλλάξει επάγγελμα». Ένα περιστατικό που ξεχωρίζει στη θητεία του είναι η τραγική περίπτωση ενός πεντάχρονου παιδιού που υπήρξε θύμα επίθεσης από σκύλους. Γι’ αυτό τον λόγο, απευθύνει ένα σαφές μήνυμα προς τους πολίτες: «Καλά κάνουν και εμπιστεύονται το Μαμάτσειο – μπορεί να γίνει και πολύ καλύτερο».
Ερωτήσεις και Απαντήσεις με τον Διευθυντή Χειρουργικής Κλινικής
– Πόσα χρόνια υπηρετείτε στο Μαμάτσειο και πότε αναλάβατε διευθυντής της Χειρουργικής;
Υπηρετώ στο Γ.Ν. Κοζάνης από το 2002 και από το 2016 στο βαθμό του Δ/ντη Χειρουργικής. Η οργάνωση και η εύρυθμη λειτουργία μιας τόσο απαιτητικής Κλινικής απαιτεί συνεργασία και συλλογικότητα από όλους τους συμμετέχοντες. Οι συνεργασίες ανάμεσα στα μέλη της Κλινικής, η συνεργασία με άλλα τμήματα και Κλινικές, καθώς και η συνεργασία με τριτοβάθμια Νοσοκομεία, είναι κρίσιμες για την επιτυχία μας.
– Πώς είναι ένα «τυπικό» πρωινό στη Χειρουργική Κλινική; Υπάρχει καθόλου «ρουτίνα» σε αυτή τη δουλειά;
Το τυπικό πρωινό στην Χειρουργική Κλινική ξεκινά με την ενημέρωση από τους εφημερεύοντες και τις επισκέψεις στους θαλάμους ασθενών. Ακολούθως, προγραμματίζονται οι διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένων των τακτικών χειρουργείων και των επειγόντων περιστατικών. Εάν υπήρχε ρουτίνα, τίποτα δεν θα λειτουργούσε σωστά. Το να μην αισθάνεσαι ενθουσιώδης στη δουλειά σου μπορεί να επηρεάσει την ψυχολογία σου. Είναι ζωτικής σημασίας να βρείς σεβασμό μέσα στο εργασιακό περιβάλλον.
– Έχετε ζήσει ποτέ περιστατικό που σας συγκλόνισε ή σας άλλαξε ως γιατρό;
Ναι, υπάρχουν πολλά περιστατικά που με έχουν συγκλονίσει, όμως το πιο έντονο ήταν το αδικοχαμένο πεντάχρονο αγοράκι, θύμα επίθεσης από σκύλους, όπου παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες, δεν καταφέραμε να το επαναφέρουμε στη ζωή. Είναι στιγμές που σε κάνουν να αναθεωρείς το νόημα της επαγγελματικής σου πορείας.
– Με βάση την εμπειρία σας, ποια είναι τα πιο σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χειρουργική κλινική σήμερα στο Μαμάτσειο;
Η σοβαρότερη πρόκληση σήμερα είναι η έλλειψη ιατρικού προσωπικού. Αυτήν τη στιγμή, στην Κλινική υπηρετούν τέσσερις μόνιμοι ιατροί, εκ των οποίων τρεις έχουν βαθμό Διευθυντή και ένας είναι νεότερος επιμελητής, με επερχόμενες αποχωρήσεις. Κάποιες φορές, αναγκαζόμαστε να μετακινήσουμε συναδέλφους για να καλύψουμε τις ανάγκες όμορων νοσοκομείων. Η καθημερινή μας εργασία περιλαμβάνει την κάλυψη της Κλινικής, όλου του νοσοκομείου χειρουργικά, τα επειγοντα, και τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία.
– Πώς αντιμετωπίζει κανείς τη στιγμή που πρέπει να πει «θα μπείτε χειρουργείο»; Ποια είναι η μεγαλύτερη ευθύνη του γιατρού;
Ο γιατρός οφείλει να ενημερώνει πλήρως τον ασθενή και την οικογένεια του για το πρόβλημα και τη διαδικασία του χειρουργείου, καθώς και για τις εναλλακτικές λύσεις. Όλοι οι ασθενείς πρέπει να υπογράφουν για τη συγκατάθεση τους, γνωρίζοντας τις επιπλοκές. Η ευθύνη του χειρουργού είναι μεγάλη και κάθε λάθος μπορεί να έχει μη αναστρέψιμες συνέπειες.
– Πώς νιώθετε όταν ένας ασθενής επιστρέφει να σας πει «ευχαριστώ»; Είναι αυτό που σας κρατάει στο επάγγελμα;
Το «ευχαριστώ» είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή για εμάς, η αναγνώριση της προσπάθειας και του μόχθου μας. Χωρίς αυτή την αναγνώριση, το λειτούργημά μας θα έχανε τη σημασία του.
– Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να είσαι χειρουργός γνωστός στην τοπική κοινωνία; Υπάρχει περιορισμός μεταξύ του ιατρικού και του προσωπικού σας χώρου;
Η αναγνωρισιμότητα φέρνει τιμή και ευθύνες. Αποτελεί κίνητρο για να προσπαθείς να γίνεσαι καλύτερος όχι μόνο στη δουλειά σου, αλλά και στην κοινωνική σου ζωή. Επιχειρώ να ισορροπήσω τον επαγγελματικό με τον προσωπικό μου χρόνο, δίνοντας προτεραιότητα στην οικογένειά μου.
– Ποια είναι η σχέση σας με την Κοζάνη; Είναι απλώς ο τόπος δουλειάς σας ή κάτι παραπάνω;
Η Κοζάνη, μετά από τόσα χρόνια εργασίας, έχει γίνει το δεύτερο σπίτι μου. Έχω δημιουργήσει σχέσεις με τους ανθρώπους της πόλης και οι φιλίες αυτές με στήριξαν πολλές φορές.
– Τι σκέφτεστε όταν τελειώνει μια πολύ δύσκολη επέμβαση;
Μετά από μια μεγάλη επέμβαση, ηρεμώ και αναλογίζομαι αν όλα έγιναν όπως πρέπει. Αν σκεφτώ ότι μπορώ να κάνω κάτι καλύτερο στο μέλλον για την μετεγχειρητική πορεία του ασθενή, θα προσπαθήσω να εφαρμόσω τις γνώσεις αυτές στην επόμενη περίπτωση.
– Αν είχατε μπροστά σας έναν νέο γιατρό που ξεκινά τώρα χειρουργική, τι θα του λέγατε;
Θα του συμβούλευα να αγαπάει τη δουλειά του και να είναι αφοσιωμένος. Η συνεχής εκπαίδευση είναι κρίσιμη και η αγάπη για τον ασθενή ως άνθρωπο είναι το κλειδί για την εξέλιξή του ως επιστήμονας.
– Ποιο είναι το «πιστεύω» σας για τη δημόσια υγεία;
Πιστεύω σε μια δωρεάν και προσιτή δημόσια υγεία. Απαιτείται βελτίωση και οργάνωση στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και έγκαιρη πρόληψη.
– Τι μήνυμα θα στέλνατε σήμερα στους πολίτες που εμπιστεύονται το Μαμάτσειο;
Το μήνυμα που θέλω να μεταφέρω είναι ότι η εμπιστοσύνη στο Μαμάτσειο είναι σωστή. Οι κλινικές μας διαθέτουν έμπειρο προσωπικό και έχουμε τη δυνατότητα να βελτιωθούμε περαιτέρω. Αυτό εξαρτάται από την υποστήριξη της Κυβέρνησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης για να αναπτυχθούν οι παροχές υγείας στην περιοχή μας.
Επιμέλεια συνέντευξης
Επιμέλεια συνέντευξης, για το kozan.gr: Άρης Σαμαράς