Η Δευτερολογία του Πάρι Κουκουλόπουλου στη Βουλή
Βασικά σημεία από τη δευτερολογία του Πάρι Κουκουλόπουλου, Βουλευτή Κοζάνης και Υπεύθυνου ΚΤΕ Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, στην Ολομέλεια της Βουλής, ως Εισηγητής επί του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας & Οικονομικών με τίτλο «Ενίσχυση της κεφαλαιαγοράς και άλλες διατάξεις» επισήμανε κρίσιμα ζητήματα που αφορούν τη λειτουργία και το μέλλον του Κράτους.
Η Αντίληψη για το Ρόλο του Κράτους
Το κεντρικό θέμα της συζήτησης έχει να κάνει με την αντίληψη που έχουμε για το ρόλο του Κράτους. Αναρωτηθήκαμε αν επιθυμούμε ένα ισχυρό Κράτος που θα μπορεί να προστατεύει τα συμφέροντα των πολιτών ή ένα ανίσχυρο Κράτος που να παραπαίει σε ιδιωτικά συμφέροντα. Η τρέχουσα Κυβέρνηση φαίνεται να υιοθετεί μια στρατηγική outsourcing, όπου οι αναθέσεις υπηρεσιών σε ιδιώτες είναι συνεχείς και κεντρικές. Αυτό, όπως αναφέρουμε, υπονομεύει την αξιοπιστία της δημόσιας διοίκησης.
Απαντώντας σε αυτά τα ζητήματα, τονίσαμε την ανάγκη για ενίσχυση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, καθώς η έλλειψη κατάλληλης ρύθμισης μπορεί να οδηγήσει σε νομοθέτηση χωρίς πραγματική ουσία, ουσιαστικά σε ένα κενό. Για το λόγο αυτό, καταγγείλαμε και καταψηφίζουμε τις ρυθμίσεις που αφορούν το ΚΕΑΟ (Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών), εκφράζοντας τη λύπη μας για την υποστελέχωση αυτού του νευραλγικού οργανισμού, τονίζοντας την αντίφαση μεταξύ των 110.000 προσλήψεων που εγκρίθηκαν και της πλήρους στελέχωσης περιφερειακών υπηρεσιών.
Μισθολογική Αξιοπρέπεια και Οικονομική Ανάκαμψη
Η συζήτηση περί ενός ισχυρού Κράτους συνδέεται άμεσα με τη μισθολογική αξιοπρέπεια του ανθρώπινου δυναμικού του. Από την τελευταία δεκαετία, η Ελλάδα υπήρξε θύμα αποπληθωριστικής πολιτικής, με τις μισθούς και συντάξεις να υπολείπονται σημαντικά έναντι των κερδών και των ακινήτων, τα οποία έχουν ανακάμψει πέρα από τα προ κρίσης επίπεδα. Αυτό έχει οδηγήσει σε έντονα μειωμένη αγοραστική δύναμη των πολιτών μας, γεγονός που αποτυπώνεται επίσης στις στατιστικές της Eurostat, όπου οι Έλληνες κατατάσσονται στην προτελευταία θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά το κατά κεφαλήν ΑΕΠ.
Η απόσταση μεταξύ των αμοιβών του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα. Είναι αξιοσημείωτο ότι από τη σύσταση της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας, οι αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων είναι αρκετά χαμηλότερες από τις αντίστοιχες του ιδιωτικού τομέα. Επιπλέον, η Eurostat κατατάσσει τη χώρα μας στην τελευταία θέση σε μισθούς δημοσίων υπαλλήλων, κάτω από Βουλγαρία και Ρουμανία, ενισχύοντας την ανάγκη για μια συλλογική αποτίμηση της κατάστασης
Η Πρόταση για τον 13ο Μισθό
Η κατάσταση επιβάλλει να οικοδομήσουμε ένα ισχυρό Κράτος, κάτι που είναι αδύνατο με υποαμειβόμενους εργαζομένους. Ο Πρόεδρός μας, Νίκος Ανδρουλάκης, επανέλαβε την ανάγκη για τη σταδιακή υιοθέτηση ενός καλύτερου μισθολογικού κλίματος στον δημόσιο τομέα, με αφετηρία τον 13ο μισθό. Σημειώνουμε ότι στο Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, η χώρα μας μπορεί να επιτύχει αύξηση δαπανών περίπου 4 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως, με σημαντικό ποσοστό να κατευθύνεται ήδη σε συντάξεις και λειτουργικές δαπάνες.
Η δική μας θέση απαιτεί την ύπαρξη ενός νέου ΕΚΑΣ, την αναθεώρηση των συντάξεων χηρείας και την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στους συνταξιούχους. Ακόμη και ως προς τον 13ο μισθό, ο οποίος επιβαρύνει το κράτος με 770 εκατομμύρια ευρώ, παρουσιάζεται περιθώριο επιπλέον μέτρων.
Δημοσιονομική Υπευθυνότητα και Σοβαρός Διάλογος
Εν τέλει, η πρότασή μας είναι δημοσιονομικά υπεύθυνη και απαιτεί τη διατήρηση ενός σοβαρού διαλόγου, όχι για να ενορχηστρώσουμε ανεύθυνες δαπάνες, αλλά για να αντιμετωπίσουμε ουσιαστικά τα θέματα που έχουμε επισημάνει. Η αντίληψη της Κυβέρνησης θα έρθει πολύ σύντομα αντιμέτωπη με την πραγματικότητα, ιδίως όταν οι εκπαιδευτικοί θα κληθούν να υπηρετήσουν σε περιοχές όπου το κόστος στέγασης υπερβαίνει τους μισθούς τους. Αυτό αποτελεί τη βάση της συζήτησης, την οποία είναι επιτακτικό να κάνουμε όλοι μαζί.
Η τοποθέτησή μας έδειξε τη δέσμευση μας για ένα δίκαιο και αξιοκρατικό εργασιακό περιβάλλον, που θα διασφαλίσει τη βιωσιμότητα και την προοπτική του Κράτους μας.